سلام.دختری 27 ساله هستم.از کودکی خودارضایی داشتم.دقیقا یادم نمیاد از چند سالگی.18 سالگی از طریق معلم معارفم که براش نامه نوشتم فهمیدم که این کار گناه بزرگیه.خیلی گریه میکردم و اصلا این قضیه برام قابل قبول نبود.عذاب وجدان داشت دیوونم میکرد.تا جایی که استرس تمام وجودمو گرفت و دچار افسردگی و وسواس فکری شدم.به روانپزشک مراجعه کردم و از اون موقع دارم دارو مصرف میکنم.23 سالم که شد با کمک داروها حالم خیلی بهتر شد به طوری که دفعات خود ارضایی کمتر و قابل کنترل شد برام.
ولی متاسفانه از 23 سالگی به بعد هم چون داروها یه جورایی استرسمو از بین برد وعذاب وجدانم کمتر شد، بار ها آگاهانه این کارو انجام دادم(از طریق دیدن فیلم ،عکس).تا این که پارسال سفر مکه برام پیش اومد.با خودم عهد کردم که بعد از اومدن از مکه دیگه کاملا میزارمش کنار.اما از مکه که اومدم دو بار خود ارضایی داشتم.در حال حاضر عذاب وجدانی به مراتب شدیدتر از سری قبل گرفتم به طوری که کارمو تموم شده میدونم و این که دیگه راهی واسه جلب رضایت خدا ندارم.بهم بگید اگه شما جای خدا بوین منو می بخشیدین؟
حالم از خودم به هم میخوره.اگه تا 18 سالگی این کارو کردم ناآگاهانه بوده و از گناه بودنش تا حدودی بی خبر بودم ولی واسه بعد از 18 سالگی تا الان همش آگاهانه بوده و هیچ توجیهی براش ندارم.بهم بگین با این عذاب وجدان کشنده چه کنم من حرمت خونه خدا رو که یه سال پیش رفتم نگه نداشتم و احساس میکنم دیگه به آخر خط رسیدم.
۱ سوال دیگه هم داشتم.در جایی خوندم که خود ارضایی باعث پوکی استخوان میشه.یعنی من که از بچکی خود ارضایی داشتم حتما پوکی استخوان خواهم گرفت؟الان که ۲۷ سالمه و دیگه سن رشدم تموم شده راهی واسه جلوگیری از پوکی استخوان ندارم؟
خواهش میکنم جوابمو بدین
جواب در ادامه ...