- يكشنبه ۱۸ آذر ۹۷
- ۱۰:۱۱
میشه کنترل فکر رو این طور تعریف کرد: جهت دهی مثبت به افکاری که در ذهنمون شکل می گیرن و اجتناب از تمرکز روی جوانب منفی یک موضوع. البته این تعریف منه، همین الانم ساختمش ولی بهش اعتقاد داشتم و دارم.
برای اینکه بیشتر دربارش توضیح بدم می تونم مثال های زیادی بزنم. مثلا دارم تو خیابون قدم می زنم و سرم به کار خودمه. یه دفعه وسوسه های شیطون سراغم میاد که بابا سرت رو بچرخون ببین کیا دارن از اطرافت رد میشن!
اینجا میشه:
1- این فکر منفی رو فوری خنثی کرد. چه جوری؟ کافیه با خودم بگم باز این شیطان ملعون سر و کلش پیدا شده و هدفش هم از راه به در کردن منه. اینجاست که میگم به من چه که کی داره از کنارم رد میشه.
یه کار دیگه هم میشه کرد
2- با خودم بگم خب مگه چیه بزار ببینم چه خبره.
اگه اولی رو انتخاب کردم یعنی فکرم رو کنترل کردم همه چیز حله و تموم میشه؛ اما اگه دومی رو انتخاب کردم یعنی نتونستم فکرم رو کنترل کنم، حالا دیگه از فکر کاری بر نمیاد و افسار فکرم رو به چشمم سپردم. اینجا هم راه نجاتی هست اونم کنترل نگاهه که سخت تر از کنترل فکره. چون منی که تو مرحله ی اول حرف شیطون رو زمین نزدم حالا تو مرحله ی دوم هم بعیده که زمین بزنم.
وقتی سیر تماشا کردم و نتونستم نه فکرم و نه نگاهم رو کنترل کنم، دیو سرکش هوس خودنمایی می کنه و اگه این رو هم نتونم کنترل کنم، نوبت شهوت می رسه و باقی قضایا. این یه مثال ساده بود که البته خیلی خطرناک نیست و معمولا نهایتا بعد از چشم چرونی خفه میشه. اما هدف از گفتن این مثال درک موضوع دیگه ای بود.
حالا فرض می کنم تو خونه تنها هستم. اولین جرقه های منفی تو مخم زده میشه. اگه تونستم تو نطفه خفش کنم برنده ام وگرنه کار خیلی خیلی خیلی سخت میشه و معمولا این بازی رو آدم می بازه.
اینجا مثل مثال قبلی نیست. اینجا بحث جدی تره چون تنها هستم و اختیار همه کار دارم. فرض می کنم نتونستم بر افکار منفی فائق بیام: به احتمال خیلی زیاد می رم سراغ یه سری تصاویر آلوده کننده.
حالا این تصاویر می تونه از طریق ماهواره باشه، اینترنت یا CD و ... . خیلی زمان زیادی نمی بره. چون با دیدن اون چنان صحنه هایی آدم حتی به مرحله ی هوس هم نمی رسه و یک ضرب پا به مرحله ی شهوت می زاره و ... .
پایان این داستان معلومه و بعد از این داستان معلوم تر. خدا کمک کنه و خودمم تلاش که فکرم تحت کنترل خودم باشه نه شیطان.
نوشته توسط توبه
