- شنبه ۱ دی ۹۷
- ۰۹:۳۲
سلام.خسته نباشید.من دختر هستم.میخواستم بفهمم مایعی که از بدن بی اختیار خارج میشه نیاز به غسل داره یا نه؟ آیا این خود ارزایی هست؟ غسل خود ارزایی چیست؟ممنون
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی خامنه ای
بعضی به اشتباه خودارضایی را اینگونه می نویسند "خود ارزایی"
خود ارضایی همانطور که از نامش پیداست به معنای خود را ارضا کردن هست که معمولا همراه با تخیلات و فانتزی های جنسی می باشد. گاهی خودارضایی همراه با دیدن پـورنوگرافی و فیلم های مستهجن هست که اثرات و عوارض بدتری به دنبال دارد.
کلاً هر رطوبتی که در خواب، یا بر اثر بازی با همسر، یا بازی همسر، یا خواندن مطالب مهیّج شهوت، یا تحریک شدن، یا تصورات جنسی، یا دیدن فیلم ها و عکس های مبتذل، یا نعوذبالله «استمنا»، خودارضایی یا دیدن جنس مخالف؛ ولو با لذت جنسی خارج شود نجس و منی نیست و غسل ندارد.
رطوبتی نجس و منی است که با شهوت (یعنی در اوج لذت جنسی) خارج شود (اوج لذّت جنسی یعنی زمانی که شخص ارضاء شود و به ارگاسم برسد).
اگر شک دارید که رطوبت با لذّت جنسی خارج شده و یا با شهوت و در اوج لذت خارج گردیده یا اصلاً رطوبتی نباشد، بازهم تکلیفی ندارید و منی محسوب نمی شود و غسل ندارد. و رطوبتی که منی محسوب نشود وضو را باطل نمی کند و موجب بطلان نماز و روزه نمیگردد.
*****
البته اگر با خود ارضایی ارضا شوید غسل واجب میشود.
*****
استمناء (خود ارضایی) یعنی بازی کردن با خود به قصد بیرون آمدن منی!
استمناء (خود ارضایی) یک انحراف عملی است و باید با عمل و رفتار با آن مقابله کرد و راه درمان آن جز با رعایت دقیق دستورالعملها محقق نمی شود, ولی چون هر عملی نیاز به دانش و اطلاعات خاص خود دارد, بنابراین راه کنترل و درمان این بیماری و عادت زشت نیز بدون کسب آگاهی میسر نیست . آگاهی, ازطریق مطالعه در آثار و اطلاعاتی که در این زمینه وجود دارد، بدست می آید. بنابراین به سه نکته باید توجّه داشت:
1- آگاهی از حرمت شرعی و اخلاقی آن؛ (و اینکه این کار و عمل یکی از رذائل اخلاق جنسی و انجام آن طبق روایات، موجب دورشدن از رحمت خدا واهل بیت (علیهم السلام) و زایل شدن عقل میشود و از لحاظ شرعی حرام و گناه محسوب می شود و هر گناهی نور ایمان را تضعیف می کند و باعث تاریکی و آلودگی روح انسان می شود. نوری که انسان بدان نیاز فراوان دارد و در اثر فقدان آن، در دنیا دچار خسران و در آخرت دچار عذاب و حسرت خواهد شد).
2- آگاهی از عواقب سوء آن.
3- آگاهی از روش پیشگیری و درمان.