- شنبه ۱ دی ۹۷
- ۰۹:۳۴
یه دختر 29 ساله هستم .من از وقتی خیلی بچه بودم یعنی حدود ۷ یا۸ سالگی این کارو میکردم. اون موقع حتی نمیدونستم این کار چیه.دانشجوی دکتری هستم.چند بار سعی کردم و حتی چند ماهی ترک کرده بودم اما دوباره برگشتم. تصمیم گرفتم وقعا ترک کنم. از ازدواج میترسم واز اینکه نتونم همسر آیندمو خوشبخت کنم. چند بار تصمیم گرفتم ازدواج کنم تا از گناه دور باشم. اماهر موقع یه خواستگار خوب برام پیدا میشه میره و پشت سرشم نگاه نمیکنه. ولی برعکس اونایی که شرایطشون بده میمونن. فکر میکنم خدا میخاد تنبیهم کنه. خیلی دوسش دارم. امام زمان را هم همینطور. برای فرجش دعا میکنم اما باچه رویی نمیدونم.خیلی خستم. خیلی
دوست ندارم زنده باشم و هی بار گناهامو زیاد کنم.از مردنم میترسم.خدا خیلی به من کمک کرده اما من براش بنده خوبی نیستم. میخام از الان ترک کنم. وقتی اینارو مینویسم اشک همه صورتمو گرفته. من بیشتروقتی عصبی میشم یا ناراحت این کارو میکنم.از بچگی اینجوری بودم. تقریبا همه عوارضشم تو من هست. سعیمو میکنم. اما امیدی ندارم عوارضش از بین بره. چون تو اون چند ماهی که ترک کرده بودم بازم عوارضش بود.
سلام دوست عزیز
خوشحالم که قصد دارید این عادت را ترک کنید. اول این سوال را باید بپرسم که شما چه عوارضی از خودارضایی در خودتون دیدید؟ بسیاری چیزها هست که ما اون را وصل می کنیم به خودارضایی در حالی که ممکنه علت دیگه ای داشته باشه.
از مهمترین عوارض خودارضایی در دختران و پسران میشه به عوارض روحی اون اشاره کرد. که همراه با عدم اعتماد به نفس ، منزوی شدن و افسردگی همراه هست. مطمئن باشید که با ترک خودارضایی عوارض اون هم به مرور از بین میره. صبور باشید و امیدتون را از دست ندید.
بخشش جزئی از مراحل ترک خودارضایی هست ، اینکه خودتون را به خاطر گذشته ببخشید و لحظه ی حال را دریابید. مطمئنا خدا همه بنده هاشو دوست داره خصوصا بنده های توبه کننده شو. افسردگی از این وضعیت و ناامیدی از بخشش خدا به مراتب گناهی بزرگ تر از خودارضایی هست.
وقتی که باخودتون دوست باشید و خودتون را لایق بهترین ها بدونید مطمئنا شرایط زندگی شما جور دیگری رقم می خوره. لحظه ها را غنیمت بشمرید و تغییر را هر چه زودتر شروع کنید.
موفق باشید.